Banki nie pożyczają pieniędzy- one je tworzą. Potrzebujemy banków odpowiedzialnych społecznie

Profesor Richard A. Werner, urodzony w Niemczech w 1967, posiada tytuł licencjata I stopnia z wyróżnieniem. Doktorat z ekonomii na London School of Economics oraz doktorat z ekonomii na Uniwersytecie Oksfordzkim. Studiował również na Uniwersytecie Tokijskim.

 

Richard jest członkiem Linacre College w Oksfordzie i jest profesorem uniwersyteckim w dziedzinie bankowości i finansów. Jest także prezesem założycielem Local First, spółki działającej na rzecz społeczności lokalnej, która zakłada w Wielkiej Brytanii banki społeczne typu non-profit (w tym Hampshire Community Bank). Jego rekomendowaną organizacją charytatywną jest Association for Research on Banking and the Economy (www.arbe.org.uk). Możesz śledzić go na Twitterze @scientificecon.

 

Do lutego 2019 Richard był przez wiele lat członkiem Rady Cieni EBC. W 2008 roku założył i był dyrektorem Centrum Bankowości, Finansów i Zrównoważonego Rozwoju – pierwszego ośrodka badawczego, który koncentruje się na powiązaniu sektora finansowego z zagadnieniami zrównoważonego rozwoju. W latach 2009-2012 przez pięć semestrów był pełnoetatowym profesorem ekonomii monetarnej, makro i ekonomii rozwoju (W3) na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie. Do lipca 2018 r. był profesorem bankowości międzynarodowej na Uniwersytecie w Southampton (dołączył w kwietniu 2004 r.). W latach 1997-2004 był adiunktem w dziedzinie ekonomii i finansów na Uniwersytecie Sophia w Tokio (jednej z 3 najlepszych prywatnych uczelni w Japonii). Wykładał również finanse rozwoju i zrównoważony rozwój na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, a także szereg kursów z zakresu ekonomii, bankowości i finansów na wielu innych uniwersytetach.

 

Jego doświadczenie zawodowe obejmuje ponad cztery lata jako wysoko oceniany główny ekonomista w Jardine Fleming Securities (Asia) Ltd., stanowisko starszego dyrektora zarządzającego w Bear Stearns Asset Management Ltd., wieloletnie zarządzanie globalnymi funduszami makro, kilka lat jako starszy konsultant w Azjatyckim Banku Rozwoju oraz okresy jako wizytujący naukowiec i wizytujący badacz w japońskim Ministerstwie Finansów i Banku Japonii. Był także pierwszym Shimomura Fellow w Banku Rozwoju Japonii.

 

W 1992 roku, będąc stypendystą Komisji Europejskiej w Instytucie Ekonomii i Statystyki Uniwersytetu Oksfordzkiego, Richard zaproponował dezagregację kredytu i jego wpływ na rynki aktywów i wzrost w swojej „Quantity Theory of Credit”. W 1995 r. rozwinął koncepcję luzowania ilościowego w Japonii (definiowanego jako ekspansja kreacji kredytu, opublikowana w wiodącej gazecie codziennej, Nikkei, 2 września 1995 r.). Jego książka Princes of the Yen była nr. 1 bestseller w Japonii, pokonując Harry’ego Pottera przez sześć tygodni. W swoim angielskim wydaniu z 2003 roku ostrzegał przed nadchodzącym tworzeniem się baniek kredytowych i kryzysów bankowych w strefie euro. W 2005 r. wyszła jego książka „Nowy paradygmat w makroekonomii” (Palgrave Macmillan). W 2014 roku Richard opublikował pierwszy empiryczny dowód na to, że banki kreują pieniądze, kiedy udzielają pożyczek. Światowe Forum Ekonomiczne w Davos wybrało go na „Globalnego Lidera Jutra” w 2003 roku.

 

Dodaj komentarz